Ισπανικά μαθήματα online: Ημέρα των Νεκρών και Catrina

Η Catrina, η πιο αντιπροσωπευτική εικόνα της Ημέρας των Νεκρών, μας υπενθυμίζει με τον πιο “ζωντανό” τρόπο οτι ο Μεξικανός προσεγγίζει το θάνατο και τον κάνει μέρος της ζωής του, παίζει και διασκεδάζει μαζί. Ο Octavio Paz, κάτοχος Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας αλλά και ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ου αιώνα, δήλωσε κάποτε το εξής:

Για τον κάτοικο της Νέας Υόρκης, του Παρισιού ή του Λονδίνου, ο θάνατος είναι μια λέξη που δεν λέγεται ποτέ επειδή καίει τα χείλη. Ο μεξικανός, από την άλλη πλευρά, τη λέει συχνά, τη χλευάζει, την χαϊδεύει, κοιμάται μαζί της, την γιορτάζει… Μποροστά του,  ίσως να έχει τόσο φόβο όσο στο θάνατο των άλλων, όμως τουλάχιστον δεν κρύβεται ούτε προσπαθεί να τον κρύψει, τον παρακολουθεί πρόσωπο με πρόσωπο με υπομονή, περιφρόνηση ή ειρωνεία…

Ας επιστρέψουμε τώρα στην Catrina, ένα πρόσωπο της μεξικανικής λαογραφίας που έχει γίνει πολύ δημοφιλές σε όλο τον κόσμο ειδικά σαν μεταμφίεση για το Halloween. Ωστόσο, αν ρωτήσετε τους περισσότερους ανθρώπους που μεταμφιέζονται έτσι, λίγοι θα ξέρουν να σας πουν κάτι για την ιστορία αυτής της μυστηριώδης φιγούρας.

Παρακάτω σας έχω μια σύντομη λίστα για την Catrina:

1. Δημιουργήθηκε από τον José Guadalupe Posada και βαφτίστηκε από τον τοιχογράφο Diego Rivera

2.Το αρχικό όνομα ήταν La calavera garbanzera

3. Λέγεται ότι ο όρος “garbancera” χρησιμοποιήθηκε για να χαρακτηρίσει τους ντόπιους, οι οποίοι, δήθεν αρνούμενοι τις ρίζες τους, πωλούσαν ρεβίθια (garbanzos) αντί για καλαμπόκι..

4. H Catrina αποτελεί ουσιαστικά μια κριτική πολλών φτωχών Μεξικανών που θέλουν να απεικονίσουν έναν ευρωπαϊκό τρόπο ζωής που δεν είναι δικό τους. Αυτό επισημαίνεται από το γεγονός ότι το κρανίο δεν έχει ρούχα, αλλά μόνο το καπέλο (μπορεί να έχουν μείνει μόνο τα οστά… αλλά το γαλλική καπέλο με φτερά στρουθοκαμήλου θα υπάρχει!

5. Η ιστορία της Catrina ξεκινάει κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεων του Benito Juárez, του Sebastián Lerdo de Tejada και του Porfirio Diaz.

6. Την περίοδο αυτή, λοιπόν, κάνουν την εμφάνιση τους κρανία ή σκελετοί ντυμένα με στολές ή πίνοντας κάτι. Όλα για να απεικονίσουν τη δυστυχία, τα πολιτικά λάθη, την υποκρισία μιας κοινωνίας.